Limburg verzet zich tegen opnieuw vertraging aan Maaslijn

LAND VAN CUIJK | De provincie Limburg komt in verzet tegen nog meer vertraging bij de geplande vernieuwing van de Maaslijn. Het project loopt waarschijnlijk opnieuw vertraging op door een gebrek aan kwartsloze ballaststenen. Die zijn nodig vanwege het verbod van de Arbeidsinspectie op het gebruik van de kankerverwekkende kwartsstofstenen tussen het spoor. 

Het college van Gedeputeerde Staten schrijft daarom aan Staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat Vivianne Heijnen: “Het is voor ons college onbegrijpelijk hoe een kwestie die al meerdere jaren speelt (het gebruik van kwartsstof, red.), plots tot een majeur risico uitgroeit voor vele belangrijke projecten in Nederland waaronder de Maaslijn.” ProRail, de beheerder van het spoor, heeft maar een beperkte hoeveelheid kwartsloze ballaststenen en dus zouden meerdere projecten vertraging op kunnen lopen. 

Stenen niet voor vernieuwing
De beperkte hoeveelheid kwartsloze ballaststenen die er zijn wil ProRail gebruiken voor onderhoud en niet voor de vernieuwing van sporen, daaronder valt ook de Maaslijn. Maar, dit is voor ProRail ‘geen nieuw dossier’, zo stelt het college. “Het kan en mag niet zo zijn dat de verbetering van de Maaslijn, die eerder al vertraagd is en afgelopen jaar een afgebroken aanbesteding achter de rug heeft, opnieuw met vertraging of tegenslag wordt geconfronteerd. De meest recente planning zou voldoende ruimte moeten bieden om ook deze kwestie tijdig op te lossen.” Volgens die laatste prognose zou het spoor in 2027 klaar moeten zijn. Het verbod van de Arbeidsinspectie op de kankerverwekkende stenen kwam echter nadat deze planning werd gemaakt.

Rijksproject
De provincie ziet in deze problemen opnieuw aanleiding om ‘niet alleen alle meerkosten, maar ook de volledige aansturing van het project Maaslijn’ onder de verantwoordelijkheid van de Rijksoverheid te brengen. De Provinciale Staten van Limburg namen in december van vorig jaar unaniem de motie ‘De Maaslijn is een Rijksproject’ aan die opriep om de Maaslijn een rijksproject te maken en alle verdere kosten door het Rijk te laten betalen. Momenteel worden de kosten gelijk gedeeld door het Rijk en de provincie.