‘Is wethouder Willy Hendriks Sinterklaas of ‘n verstandig mens?’

De maatschappij waarin wij leven noemen we een verzorgingsstaat. Als ik dat grofweg mag samenvatten komt het er op neer dat de overheid bijspringt als de nood aan de man is. Mooie gedachte in een schreeuwend rijk land als het onze. In een verzorgingsstaat draagt – als je het mij vraagt – de overheid zorg voor al die publieke kwesties waar wij allen bij gebaat zijn. Maar de leiders van onze verzorgingsstaat zijn een beetje het spoor bijster geraakt. Want op welke fronten loopt het dezer dagen helemaal mis? Juist, op alle gebieden waarin de overheid besloten heeft om publieke zaken over te dragen aan commerciële ondernemingen, soms helemaal, soms bij beetjes. Zie de ellende in het onderwijs, gezondheidszorg, openbaar vervoer, huurwoningen en de nutsbedrijven.

Na de jarenlange privatisering op landelijk niveau verlekkerden gemeentebesturen zich ook aan dat idee. Met particuliere ondernemingen en naïeve sportverenigingen zou alles beter worden. Ze komen van een kouwe kermis thuis. Zie de sportclubs in onze dorpen. Sommige zijn geprivatiseerd, ze houden hun eigen broek op. Zolang het goed gaat. Nu het niet goed gaat, kloppen ze weer aan bij het gemeentebestuur. Clubs die op tijd zonnepanelen en warmtepompen hebben aangeschaft, weten de exploderende energieprijzen nog buiten de deur te houden. Clubs die dat niet deden of konden, zien zich in hun voortbestaan bedreigd door de gas- en electriciteitrekening. Tienduizenden euro’s extra zijn geen uitzondering.

Die clubs dan laten barsten? Dat doen we in onze verzorgingsmaatschappij niet, dus heeft wethouder Willy Hendriks van de gemeente Land van Cuijk aangekondigd dat er een noodplan komt voor de zieltogende clubs. De een noemt haar Sinterklaas, de ander een verstandig mens.

Ik ben ervoor om de clubs de handen uit de mouwen te laten steken. Eigen initiatief mag worden beloond. Maar Hendriks’ reddingsplan bewijst het mislukken van de privatisering. Dit gaat tonnen kosten. Hoezo eigen broek ophouden?

Gemeente, doe wat je doen moet: zorg voor fatsoenlijk onderdak van de sportclubs en wees streng in de afspraken. Verduurzaam alles zo snel mogelijk. Iets wat clubs niet altijd kunnen. Maak van die vrijwilligersorganisaties geen onroerendgoedondernemingen of beheersmaatschappijen. Voetballertjes worden nu stinkend naar huis gestuurd om met een stevige douche thuis pap en mam op de kast te jagen omdat ze toch al de tranen in de ogen hebben staan door de angstaanjagend stijgende energierekeningen. En dat in een verzorgingsstaat.

Koos