‘Niet de toekomstige getallen maar miskenning frustreert ‘Mill’’

Als een medewerker van het Merletcollege in Mill het grapje maakte dat hij/zij ‘op schoolreisje naar Noord-Korea’ ging, dan bedoelde hij/zij niks meer of minder dan dat ze naar de hoofdvestiging van het Merletcollege in Cuijk ging. Een grapje, om even ‘n idee te geven van de verhoudingen.

Nu moet de vestiging in Mill dicht. Dat doet pijn. De aantallen leerlingen lopen terug, valt niet te ontkennen, er moet iets gebeuren. Maar dat ‘Mill’ daarvan het slachtoffer moet worden, wil er maar niet in. De medewerkers aldaar voelen zich gekrenkt, vernederd, ze zijn zwaar gefrustreerd. Door Elsevier Weekblad meerdere keren uitgeroepen tot ‘Superschool’. De prestaties van de leerlingen waren er bovengemiddeld, de aantrekkingskracht van deze school was groot. Veel VMBO-ers (of hun ouders) die eigenlijk op een plek woonden vanwaar ze naar Cuijk, Uden of Wijchen zouden moeten gaan, kozen voor Mill.

Maar, zo is de overtuiging van de medewerkers in Mill, er lag al jaren een geheim plan om de school in Mill te sluiten. Het gebouw piept, kraakt en kan niet tegen regen. Opzet, zeggen ze in Mill, er is meer dan tien jaar achterstallig onderhoud.

Geen wonder dat ook docenten zelf een petitie ondertekenen tegen de sluiting van de Millse vestiging. Hetgeen directeur Iedje Heere in Cuijk erg boos maakt. Zij riep de ‘opstandelingen’ bijeen in de docentenkamer. Sommigen van hen verlieten die bijeenkomst huilend, zo hoog lopen de emoties op. Het begrip ‘angstcultuur’ waart er rond.

Dus, jawel, je had het kunnen voorspellen, er zijn nu plannen om een nieuwe school in Mill te starten.

Laat de leerlingen niet horen hoe volwassen mensen met elkaar omgaan, je zou er principieel schoolverlater van worden. Het gaat hier niet om leerlingenaantallen. Het gaat om de enorme teleurstelling en frustratie van mensen die met hart en ziel gewerkt hebben aan een heel mooie school, met fantastische resultaten, trotse medewerkers en blije kinderen. Maar deze mensen weten dat ze de toekomstige aantallen tegen hebben.

Ze zijn ervan overtuigd dat een groot deel van de leerlingen die nu naar de populaire school in Mill gaan, straks niet voor Cuijk kiezen, maar voor Uden, Wijchen, Grave of Boxmeer.

Die misrekening in Cuijk is dom. Maar erger is hun gebrek aan erkenning van het mooie werk in Mill, een veeg teken voor onderwijsmensen.

Koos