Gemeente Land van Cuijk wil provincies bewegen eenvoudige verbredingsmaatregelen toe te passen op fietsbrug Gennep-Oeffelt

GENNEP / OEFFELT | Gemeente Land van Cuijk gaat proberen de Rijksoverheid en provincies Limburg en Brabant te bewegen om op korte termijn kleine aanpassingen te doen aan het fietspad op de Maasbrug tussen Oeffelt en Gennep. Team Lokaal stelde vragen aan het college naar aanleiding van een artikel in dagblad De Gelderlander. In het artikel komt een betrokken Gennepenaar met een aantal voorstellen waarmee fietspad zonder ingrijpende en dure maatregelen 75 centimeter aan fietsruimte kan winnen.

Kort gezegd kan volgens de Gennepenaar ruimte worden gewonnen door de brugleuningen aan weerskanten van het fietspad naar buiten te verplaatsen. Op deze manier kan het nu twee meter brede fietspad een stuk breder worden. 

Gemiddeld fietsen er dagelijks 3000 mensen over het fietspad. Zeker met de komst van elektrische fietsen en speed pedelecs ontstaan er steeds vaker penibele situaties. “De stalen spanten van de verkeersbrug en de aanwezigheid van een noodzakelijke leuning aan de buitenzijde van de brug zorgen ervoor dat het fiets- en wandelverkeer zich vooral midden op de rijbaan van het fietspad afspeelt dat daardoor als veel te smal wordt ervaren,” meldt Team Lokaal. Een eventuele verbreding laat nog jaren op zich wachten, waardoor de eenvoudige oplossing van de Gennepenaar voor tijdelijke verlichting kan zorgen.

Wie betaalt?
Al langere tijd bakkeleien gemeenten, provincies en Den Haag over het verbreden van het fietspad en wie hiervoor de knip moet trekken. De Rijksoverheid vindt dat de eigenaren van de brug, de Limburgse en Brabantse provincies, dit moeten bekostigen. Zij hebben echter kenbaar gemaakt niet over de middelen te beschikken.

Uit de antwoorden van het college op de schriftelijke vragen van Team Lokaal blijkt ook voor de tijdelijke burgeroplossing dat de bal bij de provincies ligt. “Die verantwoordelijkheid en bevoegdheid ligt bij de eigenaren en beheerders van de brug en de provinciale weg, in casu de Rijks- en provinciale overheden. Vanzelfsprekend zetten wij ons, zowel via ambtelijke als bestuurlijke kanalen, wel in om de eigenaren te bewegen een passende oplossing te realiseren.”